“Por në një shtëpi të madhe nuk ka vetëm enë prej ari dhe argjendi, por edhe prej druri dhe balte, disa për nder dhe disa për turp.” 2 Timoteut 2:20

Të jesh në një shtëpi të madhe nuk të bën automatikisht të madh. Të kesh prindër të mrekullueshëm ose të punosh për një kompani të jashtëzakonshme nuk e përcakton madhështinë tënde. Ose po i shton vlerë asaj familjeje ose organizate, ose po i heq asaj. Por është inkurajuese të dish se që nga lindja jote, Perëndia ka mbjellë tashmë fara madhështie brenda teje.

Bota do të përpiqet të të tregojë se si duket madhështia, por mos u bind nga ekzagjerimi. Madhështia nuk trashëgohet. Mund të lindësh me privilegje dhe prapë të jetosh një jetë të vogël, ose mund të vish nga hiçi dhe të ngrihesh në lartësi të pabesueshme. Madhështia jote nuk është e lidhur me emrin e familjes tënde ose edukimin tënd. Vetëm pse prindërit e tu ishin të suksesshëm nuk do të thotë se do të jesh. Nga ana tjetër, vetëm pse e kaluara jote ishte e vështirë nuk do të thotë se je i skualifikuar për të bërë diçka të madhe me jetën tënde.

Madhështia nuk vjen as nga sa fiton. Me siguri keni parë njerëz me pasuri që nuk kanë karakter. Paratë nuk e bëjnë një person të madh. Dhe nuk ka të bëjë me talentin. Mund të jesh i talentuar në atë që bën dhe prapë të mos e arrish atë që je. Mund të njihni atletë që dominojnë në fushë, por dështojnë keqas në shtëpi. Ky është ndryshimi midis të bërit diçka të madhe dhe të qenit i madh.

Dhe madhështia nuk është popullaritet. Nuk ka të bëjë me ndjekësit ose pëlqimet. Mos e ndërroni integritetin tuaj për vëmendje. Jo të gjithë do ta kuptojnë rrugën tuaj ose do t’ju mbështesin, dhe kjo është në rregull. Nuk keni nevojë për duartrokitje për të jetuar me qëllim. Madhështia do t’ju kushtojë. Nuk është për dembelët ose ata me zemër të dobët. Duhet të bësh më shumë se ç’duhet, të bësh atë që të tjerët nuk e bëjnë dhe të qëndrosh besnik kur është e vështirë.

Mos prit që të ndodhë brenda natës. Madhështia kërkon kohë. Kur merr për herë të parë një instrument, tingëllon tmerrësisht, si një patë që po vdes. Por nëse vazhdoni ta praktikoni dhe vazhdoni të praktikoni, përfundimisht do të bëni muzikë. Ndoshta tani, martesa juaj, thirrja juaj ose besimi juaj duket sikur është në atë fazë “të vështirë”. Kjo është në rregull. Mos u dorëzoni. Vazhdo. Mbajeni Zotin në qendër dhe shikoni se çfarë ndodh.

Madhështia e vërtetë është e rrallë. Do t’ju dallojë. Bëhet fjalë për të jetuar jetën që Zoti krijoi për ju, jo vetëm për të mbijetuar, por edhe për t’u dalluar si një pasqyrim i mirësisë së Tij.

Ju u krijuat për më shumë. Ju u krijuat për të sjellë madhështinë e Tij në këtë botë.

Prandaj ngrihuni. Bota nuk ka nevojë për më shumë zhurmë. Ajo ka nevojë që ju të ecni plotësisht në atë që Zoti ju krijoi të jeni. Lëreni madhështinë e Tij në ju të flasë më fort se çdo gjë përreth jush.