“A nuk e dini se ata që vrapojnë në një garë vrapojnë të gjithë, por njëri e merr çmimin? Vraponi në mënyrë të tillë që ta merrni. Dhe kushdo që garon për çmimin është i matur në të gjitha gjërat. Tani ata e bëjnë këtë për të marrë një kurorë që prishet, por ne për një kurorë që nuk prishet. Prandaj unë vrapoj kështu: jo me pasiguri. Kështu luftoj: jo si ai që rrah ajrin. Por e disiplinoj trupin tim dhe e nënshtroj atë, që të mos ndodhë që, pasi t’u kem predikuar të tjerëve, unë vetë të bëhem i pakualifikuar.” 1 Korintasve 9:24-27

Të jetosh për Zotin është si një maratonë. Kërkon që të jesh i disiplinuar dhe i mençur në të gjitha gjërat. Një atlet e di se nëse ha ushqim të dëmshëm, nuk do të performojë aq mirë në garën e ditës tjetër. Ata mësojnë të frenojnë mishin e tyre dhe ta mbajnë nën nënshtrim. Të jetosh për Zotin nuk është një sprint. Është një garë e gjatë. Jo të gjithë do ta fitojnë garën. Bibla na tregon se shumë do të bien dhe do ta humbasin çmimin. Shumë nuk do të shkojnë në Parajsë. Duhet disiplinë, dëshirë dhe vendosmëri për të vrapuar në garën e krishterë.

Maratona e Bostonit është një nga maratonat më konkurruese dhe elitare në Shtetet e Bashkuara. Vrapuesit sfidohen në një pistë prej 26.2 miljesh. Ajo që është interesante në lidhje me këtë garë është se projektuesit e këtij shtegu planifikuan që 19 miljet e para të ishin një kodër me zbritje të ngadaltë. Por pasi vrapojnë lehtë për 19 milje, vrapuesit papritmas përballen me atë që njihet si “Kodra e Zemrës së Thyer”. Kjo është ajo që i ndan amatorët nga profesionistët. Është një fakt i provuar se diçka i ndodh trupit pas 16 miljeve. Muskujt fillojnë të kenë një shkrirje, mendja bëhet e mjegullt dhe trupi juaj fillon të bërtasë, “Ndalo!” Kur vrapuesit mbërrijnë në këtë kodër, fillon sfida e vërtetë. Vrapuesit bien me qindra në Kodrën e Zemrës së Thyer sepse nëse nuk janë të përgatitur, ata godasin një mur, gjë që ua thyen shpirtin dhe i bën të dorëzohen.

Në ecjen tuaj të krishterë, ju do të jeni ose një garues ose një pretendent. Një garues është pjesëmarrës dhe mund të duket i mirë me atletet dhe pantallonat e tij të shkurtra të vrapimit, por një konkurrent e ka disiplinuar veten për garën. Ata dinë si ta kapërcejnë një “Kodër Zemrash të Thyera”.

Një kampion di si të gërmojë dhe të vazhdojë edhe kur mendja dhe trupi i tij thonë të dorëzohet.

Ata kanë vendosur paraprakisht se nuk do të dorëzohen në asnjë rrethanë. Ata e dinë se burimi i tyre i forcës është i fuqishëm dhe kanë mësuar ta shfrytëzojnë atë forcë kur janë të dobët. Fituesit janë ata që e fillojnë garën, duke e ditur se do ta përfundojnë atë me çdo kusht.