
“Dhe kështu ndodhi, kur Moisiu ngriti dorën, Izraeli fitoi; dhe kur uli dorën, Amaleku fitoi”. Eksodi 17:11
Kur përjetoni një problem, shpesh mund të mendoni se beteja qëndron me fëmijën, bashkëshortin, bashkëpunëtorin ose personin tjetër sfidues. Por Bibla na mëson se ne duhet t’i luftojmë betejat tona në lutje. Kur izraelitët ishin në një betejë me amalekitët, nuk kishte rëndësi lufta dorë për dore apo strategjia e luftës. Për sa kohë që Moisiu i kishte ngritur duart lart (që përfaqëson lutjen ndërmjetësuese), izraelitët mbizotëronin, por kur duart e tij uleshin, ata do të fillonin të humbnin. Kështu Aaroni dhe Huri vrapuan dhe i mbajtën duart lart. Kjo histori na mëson një të vërtetë të fuqishme.
Kur i mbani duart lart në lutje, po krijoni një gyp ku mund të kanalizohet fuqia e Zotit. Duke u lutur, fitorja e Perëndisë mund të rrjedhë nga Parajsa në tokë. Abrahami u shqua për dy gjëra. Ai ndërtoi altarë dhe ngriti tenda. Nëse doni të ndërtoni një shtëpi të lumtur, ndërtoni një altar. Nëse doni të krijoni një biznes të suksesshëm, ndërtoni fillimisht një altar dhe më pas ngrini atë tendë sepse njëra është e lidhur në mënyrë jetike me tjetrën. Lutja është mjeti me të cilin ne marrim fitoren në çdo fushë të jetës.
Sa herë që Jezusi haste një problem, sëmundje ose shpirt të lig, gjëja e parë që bënte ishte të lutej. Lutja ishte në natyrën e Tij. Perëndia do që ne të jemi njerëz të lutjes, sepse lutja mund t’i ndryshojë gjërat më shumë se çdo forcë tjetër në këtë tokë. Lutja është lidhja jonë e drejtpërdrejtë me fuqinë e Perëndisë. Herën tjetër kur të përjetoni një problem ose dëshironi të filloni diçka të re, ngjituni në malin e lutjes. Lutja e përafron vullnetin tuaj me vullnetin e Zotit dhe i hap rrugën suksesit.