“Ai do të fshijë çdo lot nga sytë e tyre dhe nuk do të ketë më vdekje, as pikëllim, as të qarë, as dhimbje. Të gjitha këto gjëra janë zhdukur përgjithmonë.” Zbulesa 21:4

Victor Hugo ishte një shkrimtar i madh që shkroi The Hunchback of Notre Dame dhe dramën e famshme Les Miserables. Ai shkroi mijëra libra të tjerë dhe u bë aq i famshëm në Francë sa një milion njerëz erdhën në funeralin e tij kur ai vdiq. Qyteti i Parisit pothuajse u riemërua “Hugo” për ta nderuar atë. Ai ishte shumë, shumë i fuqishëm dhe shiti libra në të gjithë botën, të cilat janë studiuar gjatë shekujve. Dikush e pyeti se çfarë libri do të zgjidhte nëse të gjithë librat do të shkatërroheshin dhe vetëm një libër mund të ruhej për racën njerëzore. Ai u përgjigj: “Unë do të zgjidhja Librin e Jobit”. Ata menduan se ai do të emëronte një nga librat e tij, por ai tha: “Unë do të zgjidhja librin e Jobit sepse, në një moment të jetës, çdo person e gjen veten në librin e Jobit. Në jetë, do të ketë vuajtje, humbje dhe pengesa. Perëndia e dinte se ky libër do t’u ofronte shpresë njerëzve për breza të pafund.

Gjithçka fillon dhe mbaron me Zotin. është me të vërtetë një gjë e bukur. Kur një person vjen në botë, ai thith. Pastaj, kur vdesin, nxjerrin frymë. Rabinët mësojnë se edhe fryma ka emrin e Zotit në të. Jah…ve. Jah…ve. Jobi mori frymën e fundit dhe ai libër i vogël i historisë së tij filloi të mbulonte globin përgjatë mijëvjeçarit. Sa njerëz ka ndihmuar ai? Sa herë është cituar ai në mesazhe nëpër botë? Ai nuk e kishte idenë se deri ku do të arrinte hija e përvojës së tij. Këtu qëndrojmë 4000 vjet më vonë, duke shpallur ende besnikërinë e Perëndisë mes sprovave më të rënda të jetës për shkak të një njeriu besnik të quajtur Job.

Pikërisht kur mendojmë se historia jonë po mbaron, ajo sapo ka filluar. Fundi i jetës sonë nuk i jep fund ndikimit tonë në këtë botë. Jetoni jetën tuaj duke e ditur se kohët e vështira janë vetëm një kapitull i historisë suaj. Zoti ka një shtëpi të përjetshme që ju pret. C.S. Lewis dikur shkroi këto fjalë që mund të gjenden në faqen e fundit të Kronikave të Narnia:

“Për ne ky është fundi i të gjitha tregimeve…Por për ta ishte vetëm fillimi i historisë reale. Gjithë jetën e tyre në këtë botë…kishte qenë vetëm kopertina dhe faqja e titullit: tani, më në fund, ata po fillonin Kapitullin e Parë të Tregimit të Madh, të cilin askush në tokë nuk e ka lexuar, i cili vazhdon përgjithmonë dhe në të cilin çdo kapitull është më i mirë se ai më parë.”