“Ndërsa ata shkuan, ata u pastruan.” Lk 17:14

“Dhjetë lebrozë qëndronin larg dhe bërtisnin: “Jezus, Mësues, ki mëshirë për ne!” Ai i shikoi dhe tha: “Shkoni, paraqituni te priftërinjtë.” Dhe ndërsa ata po shkonin, ata u pastruan nga lebra. Njëri prej tyre, kur pa se u shërua, u kthye te Jezusi duke bërtitur: “Lëvdoni Perëndinë!”” (v. 12-15 ). Ekziston një paralele shpirtërore midis lebrës dhe jetës; të dyja mund t’ju konsumojnë. Kjo po ndodh me ju sot? Nëse po: (1) Çoje problemin te Jezusi. Ai mund të rivendosë atë që keni humbur dhe t’ju kthejë paqen dhe gëzimin tuaj. Thirreni Atë. Harrojeni të dukeni me dinjitet; njerëzit e dëshpëruar bëjnë gjëra të dëshpëruara dhe Perëndia u përgjigjet lutjeve të dëshpëruara: “Do të më gjeni…kur të më kërkoni me gjithë zemër” (Jr 29:13 ). (2) Çfarëdo që Ai ju thotë, bëjeni! Mos i jepni kushte Zotit. Dhe mos kërkoni një përvojë identike me dikë tjetër. Jezusi u tha këtyre dhjetë lebrozëve që të shkonin dhe të paraqiteshin te priftërinjtë. Përse nuk i shëroi thjesht ashtu si i shëroi të tjerët? Besimi nuk kërkon shpjegime! (3) Jini të përgatitur për ta larguar atë. “Dhe ndërsa ata shkuan, ata u pastruan.” Ndonjëherë kur Perëndia ju jep përgjigjen, ju duhet ta shkoni me besim, duke ju afruar çdo hap me çlirimin tuaj. Por asgjë nuk ndodh derisa të hidhni hapin e parë. (4) Mos harroni ta falënderoni Atë. Vetëm njëri nga dhjetë lebrozët u kthye për të falënderuar dhe Jezusi e vuri re. Ai ende po vë re! Mund të shkoni tek Ai me besim për përgjigjen tuaj të radhës dhe ta falënderoni për përgjigjen tuaj të fundit.